Zawiera jednakowo elementy duchowości chrześcijańskiej psychologię oraz niektóre elementy pracy somatycznej.  

Podstawowym zadaniem i celem powstania tego programu była inicjatywa, aby nauczyciele i inne osoby chcące skorzystać z tej propozycji mogli rozwinąć w sobie połączenie somatyczno – psychiczno – duchowe. Program zawiera wiele płaszczyzn rozwojowych. Poprzez medytację, liturgię, dzielenie się słowem Bożym, ćwiczenia psychologiczno – egzystencjalne, wyjście w góry, wykład, adoracja i wprowadzenie do medytacji, uczestnicy mogli nie tylko zapoznać się z danym obszarem, ale go wdrożyć w swoją przestrzeń życiową.

Program jest wyrazem kilkuletniego pragnienia realizacji połączenia tego co ludzkie z tym co Boskie.  Dodatkowym obszarem jest głęboko zakrojone połączenie myśli duchowości Kościoła wschodniego i Kościoła zachodniego, Wyrażało się to z jednej strony poprzez Ikony jak i słowo Boże. Ich korelacja przybliża zdolność zarówno obrazowego wejścia w przestrzeń duchową jak i poprzez słowo zawarte w Biblii. Wiara rodzi się nie tylko ze słowa, ale ze słowa wcielonego przybliżonego w Ikonach.

Podstawowym przesłaniem jest największe przykazanie miłości. Jezus go dał, aby wyraziła się ŚWIADOMOŚĆ CHRYSTUSOWEJ MIŁOŚCI.

W programie można dostrzec trzy obszary zawarte w tym przykazaniu. Pierwszy dotyczy miłości do siebie; drugi dotyczy miłości do drugiej osoby; trzeci dotyczy Boga. Obecnie pojawił się czwarty obszar, który odnosi się do jedności, do wyrazu trójcy świętej w słowach JA JESTEM.

Symbolem odzwierciedlającym trzy obszary miłości jest TRÓJCA ŚWIĘTA. JEZUS jest przesłaniem pierwszego Etapu: DUCH ŚWIĘTY drugiego etapu; BÓG OJCIEC jest przesłaniem trzeciego Etapu. Czwarty etap odnosi się do jedności do JA JESTEM. W tym krótki zdaniu dusza wyraża jedność tego co Boskie z tym co ludzkie nas. Jezus Chrystus jest głęboką inspiracją obudzenia w sobie tej głębokiej jedności i ucieleśnienia.    

Szczegółowe informacje

⇒ Każdy dzień ma swój temat, który nawiązuje się danego Etapu, np. miłości do siebie.

⇒ Każdy dzień pracy rozpoczyna się od gimnastyki porannej, aby przygotować ciało do dnia.

⇒ Następnie jest 30-minutowa medytacja poranna oparta na tekście z Pisma Świętego i do pomocy jest przygotowana ikona przybliżająca dany tekst.

⇒ Później jest śniadanie.

⇒ Po śniadaniu jest praca grupowa, która rozpoczyna się od podzielenia się, poruszeniami, jakie doświadczał uczestnik podczas medytacji. Wypowiedzi i treści stają się podstawą ćwiczeń i doświadczeń z poziomu ludzkiego. Pomagają ucieleśnić dany temat i słowo Boże zaproponowane w danym dniu.

⇒ Kolejny punkt programu dotyczy Eucharystii, na której treści osobistego przeżycia są złożone na ołtarzu, aby doszło do przemiany ludzkich doświadczeń CHRYSTUSOWĄ MIŁOŚCIĄ. Jest to ważny transformujący punkt programu.

⇒ Później jest obiad.

⇒ Po obiedzie czas na odpoczynek lub wyjścia w góry, w zaciszne miejsce, kontemplacja osobista lub przeżywanie czasu z innymi.

⇒ Przed kolacją jest 45-minutowe spotkanie, aby porozmawiać o minionym dniu i wyjaśnić, niektóre treści danego dnia. Jest to tzw., edukacja tematyczna.

⇒ Kolacja.

⇒ Po kolacji wprowadzenie do medytacji na następny dzień.

Dynamika programu pomaga a w pełnym doświadczaniu tego co ludzkie i tego co Boskie i poddania się prowadzeniu wewnętrznemu głosowi Boga.

Drugą inspiracją było spotkanie z Janem Pawłem II podczas pielgrzymki w 1983 r., kiedy zdałem sobie sprawę, jak wiele miłości Boga jest w ludzkim życiu

Trzecią inspiracją było zapoznawanie się z dziełami Jana Pawła II jego filozofią: Osoba i Czyn, oraz Miłość i Odpowiedzialność. Lektura otworzyła mi oczy na dynamikę człowieka i jego osobistych zmian.

Kolejna inspiracja płynęła z miłości do gór. Wiedząc, jak Tatry są piękne oraz regularne bycie na łonie natury, jak również organizowanie grup dziecięcych, młodzieżowych i dorosłych sprowokowała mnie do obudzenia w sobie pragnienia prowadzenia bardziej tematycznych spotkań dla dorosłych.

Inną inspiracją było spotkanie z Siostrą Felicjanką i współpraca z nią w tworzeniu różnych grup i prowadzenia ich pod kątem rozwoju chrześcijańskiego.

Kolejna inspiracja płynęła z osobistego pragnienia własnego rozwoju głębokiego dążenia do rozwoju bezinteresownej miłości, jaką doświadczyłem z Bożej działania.

Powyższe inspiracje obudziły pierwsze trzy etapy odpowiadające przykazaniu miłości I etap do siebie; II etap do bliźniego; III etap do Boga.

* * *

Po wielu latach przerwy chyba największą inspiracją obudzenia w sobie czwartego etapu: JA JESTEM, była osobista trauma szokowa w wieku dojrzałym i dostrzeżenie jak wiele treści dualnych (dobra i zła), domagają się połączenia. Osobiste zmagania i doświadczenie głębokiej jedności tego co nazywamy ciemnością i tego co nazywamy jasnością — boskością, powoli znajdowało swoje ucieleśnienie w tym pięknym prostym zdaniu: JA JSTEM, które dopełnia trzy pierwsze etapy.

Dodatkowe spotkanie z profesorem protestantem, obudziło we mnie i scaliło osobiste doświadczenie w tym krótkim zdaniu. Również spotkanie się z literaturą i przekazami  Adamusa, skuteczne jego prowadzenie rozważań na temat JA JESTEM, pomogło ostatecznie dać wyraz IV etapowi: Ku pełni człowieczeństwa.

Ludzką a jakże ważną inspiracją była troska, aby treści seminariów programu Ku Pełni człowieczeństwa nie umarły śmiercią naturalną.

Spotkania z klientami, z ludźmi, osobiste porażki jak i wyzwania wpłynęły w pełni na ponowne odczytanie Seminariów: Ku Pełni Człowieczeństwa. Serdecznie zapraszam do zapoznania się z niektórymi treściami.